ทำไมคนถึงขาดทุนจากตลาดหุ้น

ทำไมลงทุนแล้วขาดทุน

สาเหตุหลักเป็นเพราะว่า คนส่วนมากหวังจะรวยเร็วจากตลาดหุ้น เลยไม่พอใจกับการได้ผลตอบแทน 10% ต่อปี จากการเติบโตที่แท้จริงของธุรกิจ แต่ฝันถึงการทำกำไรได้ 50% หรือ 100% ต่อปี โดย “เก็งกำไร” จากราคาหุ้นที่ขึ้นลงรายวันแทน

นักลงทุนจะพยายามหาวิธีทำเงินให้มาก ด้วยการขายหุ้นตัวนั้น มาซื้อหุ้นตัวนี้ หรือเรียกกว่า เล่นรอบ ด้วยความเชื่อที่ว่า ถ้า “ซื้อถูก ขายแพง” แบบนี้ไปเรื่อยๆ ครั้งหนึ่งได้กำไร 5% ทำได้เดือนละครั้ง ก็ได้เงิน 60% ต่อปีแล้ว

รู้หรือไม่ว่า ยิ่งซื้อขายหุ้นบ่อยเท่าไหร่ ผลตอบแทนในระยะยาวยิ่งน้อยลงเท่านั้น

แต่น่าเหลือเชื่อ ตามสถิติแล้วพบว่า 90% ของนักลงทุน (รวมผู้จัดการกองทุนมืออาชีพด้วย) ทำผลตอบแทนได้แย่กว่าผลตอบแทนตลาดหุ้นในระยะยาว ทั้งๆ ที่หาวิธีการต่างๆ เพื่อทำผลตอบแทนให้ได้มากกว่า 10% ท้ายที่สุดกลับได้น้อยกว่า หรือขาดทุนจนหมดตัวครับ

ทำไมในระยะยาว เก็งกำไรแล้ว ผลตอบแทนยังแพ้ผลตอบแทนของตลาดหุ้น

ต้องเข้าใจก่อนว่า ในระยะยาวผลตอบแทนจากตลาดหุ้นนั้น จะมาจากการเติบโตของกำไรและเงินปันผล ของแต่ละบริษัทในตลาดหุ้นรวมกัน ถ้าถือลงทุนไปเรื่อยๆ ไม่มีการซื้อขายหุ้นื ทุกคนก็จะได้รับผลตอบแทนเท่าๆกันที่ 11.87% ต่อปีทบต้นไปเรื่อยๆ เงินเติบโตขึ้นทุกปี โดยที่ไม่มีความผันผวนอะไร

แต่ความเป็นจริง มีคนจำนวนมากพยายามเก็งกำไรจากราคาหุ้นขึ้นลงรายวัน โดยที่ไม่อิงกับพื้นฐานของธุรกิจตามความเป็นจริง ทำให้ในระยะสั้นๆ รายวัน รายเดือน หรือ กระทั่งรายปี ผลตอบแทนของแต่ละหุ้น หรือ ของตลาดโดยรวม มีการผิดเพี้ยนจากพื้นฐานของธุรกิจได้ ซึ่งนั่นก็คือ ความผันผวนของตลาดหุ้นที่แกว่งไปแกว่งมานั่นเอง

ลองนำภาพผลตอบแทนที่เกิดขึ้นในอุดมคติ มาเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ก็จะเห็นภาพดังนี้

ในระยะสั้นๆ ถึงแม้ว่าผลตอบแทนของตลาดหุ้นจะแกว่งขึ้นลงยังไงก็ตาม สุดท้ายแล้วในระยะยาว ผลตอบแทนจะต้องกลับมาเท่ากับ การเติบโตของกำไร+เงินปันผล โดยรวมของแต่ละบริษัทเสมอๆ ครับ

“ในระยะสั้น ตลาดหุ้นเหมือนเครื่องลงคะแนนเสียง แต่ในระยะยาว ตลาดหุ้นเหมือนเครื่องชั่งน้ำหนัก”

— เบนจามิน เกรแฮม

การเก็งกำไรในตลาดหุ้น หรือผลตอบแทนส่วนที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงจากผลตอบแทนที่แท้จริงของตลาดหุ้น เป็นเกมศูนย์ (Zero Sum Game) หมายถึงว่า ถ้ามีคนนึงขายหุ้น ก็ต้องมีคนนึงซื้อหุ้น และเมื่อมีคนนึงได้กำไร อีกคนก็ต้องขาดทุนเสมอครับ

เพื่อให้เข้าใจมากขึ้น ลองสมมุติสถานการณ์ในตลาดหุ้นไทยว่า มีนักลงทุนอยู่ทั้งหมด 300 คน ถ้าทุกคนลงทุนเสมือนเป็นเจ้าของธุรกิจถือครองหุ้นทั้งตลาดไปเรื่อยๆ ปล่อยให้เงินเติบโตไปตามกำไรและปันผลของธุรกิจ ทุกคนก็จะได้รับผลตอบแทน 11.87% ต่อปีเท่าๆกัน

แต่จู่ๆ มี 200 คน กลับคิดว่าตนเองน่าจะลงทุนเก่งกว่าคนอื่น วิเคราะห์หุ้นได้ดีกว่า จับจังหวะราคาหุ้นได้ดีกว่า ต้องทำกำไรได้มากกว่าคนอื่นๆ แน่นอน จึงเปลี่ยนมาทำการจับจังหวะ ซื้อขายหุ้นรายตัวกันเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ จะต้องมีคนที่ได้กำไรและคนที่ขาดทุนเสมอ ไม่ว่าจะเก่งขนาดไหนก็ตาม ก็ต้องมีคนที่ขาดทุน

เนื่องจากผลตอบแทนตามจริงของตลาดหุ้นคือ 11.87% ต่อปี ดังนั้นคิดง่ายๆ ว่า 200 คน จะต้องมี 100 คน ที่ได้ผลตอบแทนมากกว่า 11.87% ต่อปี และ 100 คนที่ได้ผลตอบแทนน้อยกว่า 11.87% ต่อปี

เพียงแค่เปลี่ยนจากการถือหุ้นลงทุนไปเรื่อยๆ ระยะยาว แล้วหันมาทำการเก็งกำไรและซื้อขายหุ้นมากขึ้น โอกาสที่จะได้ผลตอบแทนน้อยกว่าเดิมก็รออยู่ครึ่งนึง

แต่ความเป็นจริงแล้ว มีโอกาสที่จะได้รับผลตอบแทนน้อยกว่าเดิมหรือขาดทุน มากกว่าครึ่งหนึ่งอีกครับ ตามปู่วอร์เรน บัฟเฟตต์ กล่าวไว้ว่า “The Greatest Enemies of Equity investors are Expenses and Emotions”

“ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ของนักลงทุนในหุ้น ก็คือค่าใช้จ่ายและอารมณ์”

— วอร์เรน บัฟเฟตต์

“ค่าใช้จ่าย” และ “อารมณ์” คือ 2 สาเหตุหลัก มีส่วนสำคัญให้นักลงทุนที่พยายามจะทำการซื้อขายกันเอง เช่น 200 คนนี้ ที่เฉลี่ยแล้ว ทำผลตอบแทนได้แย่ลงกว่าเดิม บางคนอาจขาดทุนหนักจนหมดตัวจากตลาดหุ้นได้ด้วยซ้ำ

อารมณ์ VS การลงทุน

เนื่องจากการลงทุนต้องใช้ทักษะวิเคราะห์เชิงเหตุและผลสูงมาก ทั้งสภาพเศรษฐกิจ พื้นฐานธุรกิจ วิเคราะห์เชิงตัวเลข วิเคราะห์เชิงคุณภาพ การคาดการณ์ความน่าจะเป็นในอนาคต และอื่นๆ

ไม่มีทางที่ว่านักลงทุนจะมีทักษะการลงทุนเท่าๆ กัน ดังนั้นคนที่มีทักษะเหล่านี้มากกว่า ก็จะสามารถลงทุนได้ผลตอบแทนดีกว่า คนที่ซื้อขายหุ้นตาม “อารมณ์” อย่างเดียวโดยไม่มีการวิเคราะห์ใดๆ

ข้อผิดพลาดของการลงทุนโดยใช้ “อารมณ์”

• ซื้อหุ้นตามข่าว ตามเพื่อนบอก โดยไม่เคยรู้จักธุรกิจจริงๆ
• กระจายความเสี่ยงไม่เป็น ทำให้พอร์ตขาดทุนหนัก
• หุ้นกำไรนิดหน่อยขาย หุ้นขาดทุนเยอะๆ ยังเก็บไว้
• หุ้นที่กำไร กำไรนิดเดียว หุ้นที่ขาดทุน ขาดทุนหนักมาก
• ไม่กล้าลงทุนตอนหุ้นดีๆ ราคาลดลงมา เพราะกลัวราคาจะลงมาอีก
• รอซื้อหุ้นตอนราคาสูงๆ แล้ว เพราะกลัวจะขึ้นไปอีก
• และอื่นๆ

ข้อผิดพลาดเหล่านี้เอง ที่ส่งผลให้ผลตอบแทนของคนกลุ่มนี้ ได้ผลตอยแทนต่ำกว่าตลาด หรือบางคนอาจขาดทุนหมดตัวจากตลาดหุ้นได้เลยครับ

ถ้าลองประมาณตัวเลขแบบง่ายๆ ในมุมมองของผมเอง ก็จะขอแบ่ง 200 คนนี้ออกเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 50 คน หรือ 25% ตามทักษะการลงทุน โดยกลุ่มที่ 1 คือ กลุ่มที่มีทักษะการลงทุนสูงสุด และ กลุ่มที่ 4 คือ กลุ่มที่ใช้อารมณ์ในการลงทุนมากสุด ผลตอบแทนของแต่ละกลุ่มจะเป็นดังต่อไปนี้

• กลุ่มที่ 1 : ทำผลตอบแทนได้ 12% – 20% ต่อปี
• กลุ่มที่ 2 : ทำผลตอบแทนได้ 6% – 12% ต่อปี
• กลุ่มที่ 3 : ทำผลตอบแทนได้ 0% – 6% ต่อปี
• กลุ่มที่ 4 : ขาดทุน

กลุ่มที่ 1 ที่ใช้ช่วงผลตอบแทนเป็น 12% – 20% เพราะคือ กลุ่มที่ชนะตลาดหุ้นไทยได้ เลยต้องมีผลตอบแทนมากกว่า 11.87% และให้สูงสุดที่ 20% ต่อปี เทียบเท่ากับสถิติที่ปู่ Warren Buffett ทำได้ครับ (ต้องเป็นคนที่ลงทุนเก่งมากๆ เลยทีเดียว ถึงจะทำได้เท่ากับคุณปู่ครับ)

ดังนั้นจะเห็นว่า ถ้าคุณไม่ได้มีทักษะการลงทุนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ การพยายามเข้ามาซื้อขายหุ้นด้วยตนเองมากๆ คือความเสี่ยงอย่างที่สุด เพราะจาก 200 คน จะมีคนที่ลงทุนได้ผลตอบแทนมากกว่าตลาดหุ้นอยู่แค่ 50 คน คิดเป็น 25% เท่านั้น อีก 75% ทำผลตอบแทนได้แย่กว่าการนั่งอยู่เฉยๆ และลงทุนทั้งตลาดเสียอีกครับ

ค่าใช้จ่าย VS การลงทุน

เพราะในการลงทุนต้องมี “ต้นทุน” แฝงอยู่ด้วยเสมอ นั้นก็คือ ค่าคอมมิชชั่นที่ต้องจ่ายให้กับบริษัทหลักทรัพย์ทุกครั้งที่ทำการซื้อขายหุ้น โดยเฉลี่ยแล้วจะอยู่ที่ 0.25% ของมูลค่าการซื้อหรือขายแต่ละครั้ง

ดังนั้นถ้าในแต่ละปี มีการซื้อขายหุ้น 4 รอบ (8 ครั้ง) ก็จะต้องเสีย ค่าคอมมิชชั่นในการซื้อขายหุ้นราวๆ 2% แล้วครับ ถ้าคุณทำผลตอบแทนได้แค่ 12% ต่อปี พอหักค่าคอมมิชชั่นตรงนี้ไปแล้ว ผลตอบแทนก็จะเหลือแค่ 10% ต่อปีเท่านั้น ซึ่งทำให้ผลตอบแทนน้อยกว่าตลาดหุ้นทันทีครับ

หลายๆ คนที่มีการเก็งกำไรกันมากๆ อาจจะซื้อขายหุ้นกันปีนึงอย่างต่ำเป็น 10 รอบ คิดเป็นค่าคอมมิชชั่นราวๆ 5% เลยทีเดียว เท่ากับว่าถ้าซื้อขายบ่อยขนาดนี้ ต้องทำผลตอบแทนได้ประมาณ 17% ต่อปี ก่อนหักค่าคอมมิชชั่นเพื่อให้ได้ผลตอบแทนสุทธิชนะตลาดหุ้น ที่ 12% ต่อปี

เมื่อรวมเรื่อง “ค่าใช้จ่าย” เข้าไปด้วย นักลงทุนกลุ่มที่ 1 ที่ทำผลตอบแทนได้ 12% – 20% ต่อปี จำนวน 50 คนนั้น หักกับค่าคอมมิชชั่นเหล่านี้ไปแล้ว ก็จะเหลือแค่ประมาณ 20 คน ที่สามารถทำผลตอบแทนได้สูงกว่าตลาดหุ้นครับ

เมื่อตลาดหุ้นเกิดการเก็งกำไร ก็จะมี “อารมณ์” และ “ค่าใช้จ่าย” เพิ่มขึ้นตามมาด้วยเสมอ

สุดท้ายแล้ว จาก 200 คน จะเหลือเพียงแค่ 20 คนเท่านั้น ที่สามารถทำผลตอบแทนสุทธิหลังหักค่าใช้จ่ายต่างๆได้มากกว่า 11.87% ต่อปี คิดเป็นแค่ 10% ของคนทั้งหมดที่ตัดสินใจไปซื้อขายหุ้นเก็งกำไรกันครับ

ในขณะที่อีก 100 คน ที่ไม่ได้เข้าไปร่วมซื้อขายเก็งกำไรหุ้นรายตัวด้วยนั้น กลับสามารถทำผลตอบแทนได้คนละ 11.87% ต่อปี เท่ากับว่าการถือครองหุ้นอยู่เฉยๆ ตามหลักการลงทุนที่ถูกต้อง สามารถทำผลตอบแทนได้ดีกว่าคนอีก 90% ที่พยายามจะซื้อขายหุ้นกันไปมา

ซึ่งอย่างที่บอกตอนแรก 90% ของนักลงทุนนี้ รวมถึงผู้จัดการกองทุนมืออาชีพด้วยครับ เพราะผู้จัดการกองทุนเอง ก็ไม่สามารถหลีกหนีหลักการเรื่องเกมศูนย์ อารมณ์ และค่าใช้จ่ายได้ครับ ถ้า 200 คนนั้น มีผู้จัดการกองทุนที่พยายามแข่งขันกันทำผลตอบแทน จึงต้องซื้อๆ ขายๆ หุ้นกันเอง สุดท้ายแล้ว สถิติก็จะออกมาแบบเดียวกันครับ หรืออาจจะแย่กว่าด้วยซ้ำ เพราะกองทุนจะมีค่าใช้จ่ายในการบริหารจัดการเพิ่มขึ้นมาด้วยอีกส่วนนึงครับ

ลองถามตัวคณเองครับ ว่าอยากเป็นคนกลุ่มไหน กลุ่มที่สร้างผลตอบแทนสบายๆ ที่ 11.87% ต่อปี โดยไม่ต้องทำอะไร หรือต้องการจะเสี่ยงลงทุนด้วยตนเอง ที่มีโอกาสแค่ 1 ใน 10 ที่จะได้ผลตอบแทนมากกว่า 11.87% ต่อปี และมีโอกาสถึง 1 ใน 4 ที่จะขาดทุนได้ครับ

สำหรับคนทั่วไป ที่ไม่ได้มีทักษะการลงทุนที่สูง ถ้าต้องการลงทุนให้เงินเติบโต สร้างความมั่งคั่งจากตลาดหุ้นได้ชัวร์ๆ ก็คือ การลงทุนในกองทุนดัชนี หรือ กองทุนแนว QVI แบบ Jitta Wealth ครับ

เพราะทั้งกองทุนดัชนี และ Jitta Wealth นั้น ทำการตัด “อารมณ์” ออกไปเรียบร้อยแล้วครับ สิ่งที่ทั้งสองกองทุนทำคือ การเลือกธุรกิจที่ดีและปล่อยให้เงินลงทุนเติบโตไปตามการเติบโตของธุรกิจและปันผล มีการกระจายความเสี่ยง และการปรับพอร์ตอย่างเป็นระบบตามหลักการให้เรียบร้อย

ในส่วนของ “ค่าใช้จ่าย” นั้น กองทุนดัชนี และกองทุน Jitta Wealth ก็จะต่ำกว่าปกติ เพราะมีการซื้อขายหุ้นน้อยมาก อย่างของ Jitta Wealth เองก็มีการปรับพอร์ตแค่ปีละครั้ง ทำให้ไม่เสียค่าคอมมิชชั่นการซื้อขายหุ้นเยอะเกินเหตุ รวมทั้งค่าธรรมเนียมในการบริหารกองทุนก็ถูกและยุติธรรมกับนักลงทุนมากกว่า เพื่อให้นักลงทุนได้รับผลตอบแทนจากการลงทุนอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยครับ

จากนั้น เมื่อเริ่มลงทุนในกองทุนดัชนีหรือ Jitta Wealth ไปแล้ว สิ่งที่ต้องทำก็คือการเพิ่มเงินลงทุนเรื่อยๆ นำเงินปันผลกลับไปลงทุนต่อ และถือครองการลงทุนให้ยาวนานที่สุด เพียงเท่านี้ ก็จะทำผลตอบแทนได้มากกว่าคนอีก 90% ในตลาดหุ้นที่พยายามจะซื้อๆ ขายๆ หุ้นกันแล้วครับ

คนที่จะขาดทุนจากตลาดหุ้น คือคนที่เปลี่ยนจากการลงทุนระยะยาว มาเป็นการเก็งกำไรซื้อขายหุ้นระยะสั้นเท่านั้น

การลงทุนในตลาดหุ้นสามารถทำผลตอบแทนได้สูงกว่าการลงทุนในทรัพย์สินอื่นๆ อยู่แล้ว ขอเพียงแค่อดทนกับความผันผวนระยะสั้นและถือครองการลงทุนไปได้เรื่อยๆ

ยิ่งตัด “ค่าใช้จ่าย” และ “อารมณ์” ออกไปได้จากการลงทุนได้มากเท่าไหร่ โอกาสที่จะทำผลบตอบแทนระยะยาวได้เหนือกว่านักลงทุนคนอื่นๆ ปก็มีสูงมากขึ้นเท่านั้นครับ

ลงทะเบียนรับความรู้การลงทุน passive